درسی از نهج البلاغه: کسی که به خاطر کردارش عقب مانده است‎، با اتکاء به اصل و نسب، نمی‎تواند پیش بیفتد.  |  نهج‎البلاغه‎، حضرت علی (ع)

• تفسیر درسی از نهج البلاغه: انسان باید کردار نیکو داشته باشد، و تنها به اتکاء کردار خود، به سوی‎ آسایش دنیا و سعادت آخرت پیش برود. زیرا در قانون الهی‎، کردار هیچکس را به حساب کس دیگر نمی‎نویسند و پاداش هیچکس را به‎ بستگان و نزدیکان او نمی‎دهند.
  ما، در تاریخ اسلام می‎بینیم که حتی فرزندان امامان معصوم نیز، با آن‎ که پدرشان «ولی‎» خدا، و پیشوای مسلمانان بوده‎اند، از سزای کردار خود، در امان نمی‎مانند.
  مثلاً، پس از رحلت حضرت امام حسن عسگری‎(ع‎)، برادر بزرگتر آن‎ حضرت‎، می‎خواست حق امامت حضرت امام زمان (عج‎) را پایمال کند، و خود رهبر ی مسلمین را به عهده بگیرد. ولی خداوند او را رسوا کرد، و با آن‎ که پدرش و تمام اجدادش امام و معصوم بودند، خود او گمراه شد و نتوانست‎‎ از اصل و نسب شریفی که داشت‎، استفاده کند و پیش بیفتد. و علت این امر آن بود که وی کردار خوبی نداشت و به همین دلیل در دنیا و آخرت‎ عقب‎افتاده بود.

درسی از نهج البلاغه:  سرگذشت نسل‎های پیشین شما، و خبرهای مربوط به نسل‎های آینده شما، و احکام و دستورات مربوط به اموری که بین شما جاری است‎، همه در قرآن آمده است‎.  |  نهج‎البلاغه‎، حضرت علی (ع)

• تفسیر درسی از نهج البلاغه: آنچه انسان‎، در زندگی این جهانی خود به آن نیازمند است‎، بطور کلی‎، خارج از این سه مورد نیست‎:
  - نخست‎، می‎خواهد بداند که پدران و مادران و نیاکان او، در گذشته‎، چگونه بوده‎اند، چگونه زیسته‎اند، چه‎ها می‎اندیشیده‎اند، چه سرانجامی‎ داشته‎اند، و در چه وضعی و حالی در گذشته‎اند.
  - آنگاه‎، می‎خواهد بداند که پس از مرگ او، دنیا چه صورتی خواهد داشت‎، و نسلهای آینده در چه اوضاع و شرایطی خواهند زیست ، و احوال‎ آنها، در دنیای آینده چگونه خواهد بود.
  - و سپس می‎خواهد بداند: در حال حاضر، در دوران بین گذشته و آینده‎، که خود در آن زندگی می‎کند، با مردم چگونه باید رفتار کند، و اموری را که بین او و دیگران جاری است‎، چگونه سروسامان دهد، تا به راه‎ نادرست نرود و در طریق آسایش و رستگاری گام بردارد.

درسی از نهج البلاغه: ناتوان‎ترین مردم کسی است که در به دست آوردن دوست‎، ناتوان باشد و ناتوان‎تر از او، کسی است که دوست به دست آمده را، از دست بدهد.  |  نهج‎البلاغه‎،حضرت علی (ع)

• تفسیر درسی از نهج البلاغه: توانایی انسان‎، تنها در قدرت جسم و زور بازو نیست‎. بلکه توانایی‎ روحی و اخلاقی‎، بالاتر و باارزش‎تر از توانایی جسم و تن است‎.
  قدرت جسمی‎، با گذشت زمان و افزایش سن و سال از بین می‎رود، اما توانایی روحی و اخلاقی‎، بر اثر گذشت زمان بیشتر می‎شود، و انسان را قوی‎تر و ورزیده‎تر می‎کند.
  پس ما، ضمن آنکه برای سلامت تن و قدرت جسم خود، باید ارزش و اهمیت قائل باشیم و در حفظ آن بکوشیم‎، باید سعی کنیم که توانایی‎ روحی و اخلاقی هم بدست آوریم و هر روز به مقدار آن بیفزاییم‎.
  علی (ع‎) می‎فرماید: یکی از نشانه‎های قدرت روح و توانایی اخلاق‎، این است که انسان بتواند با اخلاق خوب و رفتار انسانی و مناسب‎، برای‎‎ خود دوستان زیادی پیدا کند.
  پس کسی که نمی‎تواند برای خود دوست صمیمی و خوبی پیدا کند، از لحاظ روحی و اخلاقی‎، عاجز و ناتوان است‎.