دکتر مسعود پزشکیان ۲۹ آبان ۱۴۰۴ در نشست شورای برنامه‌ریزی و توسعه استان قزوین:
بخش مهمی از مشکلات فرهنگی، از جمله در موضوعاتی چون حجاب و عفاف، از ناتوانی ما در بازگرداندن جایگاه واقعی زن در جامعه ناشی می‌شود. زمانی که جامعه بتواند منزلت و شخصیت زنان خود را بازشناسد و ارزش واقعی آنان را در موقعیت‌های علمی، اجرایی و اجتماعی احیا کند، بسیاری از جلوه‌های نادرستی که گاه به‌نام آزادی یا جلب توجه بروز می‌کند، خودبه‌خود از میان می‌رود.
زنان ایران، چه در دوران انقلاب و چه پس از آن، در بسیاری از عرصه‌هایی که مردان در آن فعال بوده‌اند، با توانمندی و صداقت برتر ظاهر شده‌اند و آمارهای رسمی نیز نشان می‌دهد که سطح تخلف و فساد اداری در میان زنان به مراتب پایین‌تر از مردان است. همین واقعیت نشان می‌دهد که زنانی که به شخصیت‌شان احترام گذاشته می‌شود و جایگاهی شایسته می‌یابند، نه تنها نماد عفاف و وقار که نشانه‌ی خرد و کارآمدی‌اند. جامعه‌ای که شخصیت زنان خود را تثبیت کند، از آسیب‌های خودنمایی و تحقیرپذیری در امان خواهد ماند، زیرا آنچه زن را از درون تهی می‌کند، بی‌توجهی به ارزش، اندیشه و کرامت اوست، نه صرفا نوع پوشش یا ظاهر.
گروهی اندک از کسانی که در بند تجمل، خودفروختگی یا وابستگی به جریان‌های بیگانه‌اند، سبب شده‌اند که تلاش‌های ارزشمند میلیون‌ها زن مؤمن و آگاه ایران در حاشیه دیده شود. باید با نگاهی عالمانه و در عین‌حال اخلاق‌محور، میان زنانی که به رشد فکری جامعه کمک می‌کنند و کسانی که در مسیر خودنمایی گام برمی‌دارند تمایز قائل شد. زنان ما نه تنها باید نقش اجتماعی خود را حفظ کنند، بلکه باید در برابر جریان‌هایی که از بیرون برای تخریب فرهنگ ایرانی و اسلامی برنامه‌ریزی می‌کنند، بایستند و با کنش‌های مسئولانه نشان دهند که ارزش زن در آگاهی، اصالت و عزت نفس تعریف می‌شود، نه در جلب نگاه دیگران.
اصلاح اجتماعی جزء با تدبیر، عقلانیت و پاکی نیت ممکن نیست. مسئله حجاب و عفاف نباید به ابزاری برای منازعه بدل شود، بلکه باید با رفتار و گفتاری که از احترام و کرامت سرچشمه می‌گیرد، حل شود. زنان و دختران این سرزمین که سرمایه افتخار ملت‌اند، باید خود در مسیر اصلاح فرهنگی پیشگام باشند، زیرا هیچ شکلی از اجبار یا تحمیل نمی‌تواند جایگزین بینش و باور درونی شود.
