جلسه ارزیابی میزان پیشرفت طرح ملی توسعه عدالت آموزشی، ۴ آذر ۱۴۰۴:
آنچه برای ما اهمیت بنیادی دارد، این است که دانش‌آموز پس از ورود به مدرسه چه نوع فرآیند آموزشی را دریافت می‌کند و این آموزش تا چه حد در تقویت مهارت‌های حل مسئله، کار تیمی، برقراری ارتباط مؤثر، نگرش سیستماتیک و تقویت حس تعلق و غیرت ملی او اثرگذار است.
امروز در بسیاری از کلاس‌ها ارتباط سازنده میان معلم و دانش‌آموز دچار اختلال است و این روند باید اصلاح شود.
نظام آموزشی ما با مجموعه‌ای از چالش‌ها روبه‌روست و حل آنها نیازمند رویکردی مرحله‌ای و همه‌ساحتی است. نگاه ما به مقوله آموزش تک‌بعدی نیست و باید به ابعاد تربیتی، فرهنگی، مهارتی و اجتماعی توجه هم‌زمان داشت.
برای ارتقای کیفیت آموزش، از تمام صاحب‌نظران و فعالان این عرصه دعوت کرده‌ایم تا روش‌های نوآورانه و ابتکاری خود را ارائه دهند. بهترین طرح‌ها به‌صورت آزمایشی در مدارس اجرا خواهد شد و میزان موفقیت آنها با شاخص‌های رشد تحصیلی دانش‌آموزان سنجیده می‌شود. نباید در برابر ایجاد فضای رقابت سازنده مقاومت کرد؛ این فضا موجب افزایش انگیزه و توان معلمان نیز خواهد شد. در عین حال، امر آموزش همچنان امری حاکمیتی است و سیاست‌گذاری در این حوزه بر عهده آموزش‌وپرورش خواهد بود.
