به گزارش پایگاه اطلاعرسانی دکتر پزشکیان، رئیس جمهور امشب، مهمان دومین گفتگوی زنده تلویزیونی خود بود که در آن مباحث گوناگونی مطرح شد.
ترور ناجوانمردانه شهید هنیه در تهران در شب تحلیف بنده به عنوان رئیس جمهور تحت تاثیر قرار داد
دکتر پزشکیان مهمترین اقدامات انجام شده دولت را تشکیل کابینه، انتخاب استانداران، تنظیم لایحه بودجه و برخی اقدامات دیگر در مبنای عمل به شعار وفاق ملی دانست.
وی با اشاره به اقدامات 100 روز ابتدایی دولت چهاردهم اظهار داشت: ترور ناجوانمردانه شهید هنیه در تهران در شب تحلیف بنده به عنوان رئیس جمهور و بعد تشدید درگیریها در منطقه روند کار ما را تحت تأثیر خود قرار داد،
نخستین کار دولت در تشکیل کابینه چه بود؟
نخستین کار ما تشکیل هیئت دولت بر مبنای شعار وفاق ملی بود که با مشارکت بیش از 400 نفر و تشکیل کمیتههای مختلف انجام شد.
رئیس جمهور همچنین به رأی اعتماد نمایندگان مجلس شورای اسلامی به همه اعضای کابینه نیز اشاره کرد و ضمن قدردانی مجدد از همراهی مجلس در این زمینه اظهار داشت: یکی دیگر از چالشهای ما در آغاز فعالیت مطالبات گندمکاران، پرستاران و بازنشستگان بود که تلاش کردیم آنها را به بهترین شکل مدیریت کنیم و در گام بعدی از وزرا خواستیم بر مبنای تکالیف سند چشمانداز و سیاستهای کلی برای بخشهای مختلف برنامه عملیاتی تهیه کرده و مسئول اجرای هر بخش از برنامهها را مشخص کنند.
با وجود فرصت کم توانستیم لایحه بودجه را در زمان مناسب به مجلس تقدیم کنیم
دکتر پزشکیان تصریح کرد: در مرحله بعد با توجه به محدودیت زمان با تلاش شبانهروزی کارشناسان سازمان برنامه و دولت لایحه بودجه را آماده کردیم و با وجود فرصت کم توانستیم آن را در زمان مناسب به مجلس تقدیم کنیم. برخی به ما ایراد گرفتند که لایحه بودجه انبساطی تنظیم شده، اما واقعیت قضیه این بود که ما همه اعداد و ارقام بودجه را به شکل شفاف در این لایحه آوردیم که همین مسئله باعث ایجاد این ذهنیت شد که لایحه انبساطی تنظیم شده که اینگونه نبود.
رئیس جمهور همچنین به استانداران بومی در استانهای کردستان، خوزستان و سیستان و بلوچستان، اشاره کرد و اظهارداشت: ما پیش از این استاندار کرد برای کردستان داشتیم اما این اولینبار است که یک فرد کرد اهل تسنن در کردستان استاندار شده است.
وی ادامه داد: در استانهای دیگری نیز بر مبنای باور به شعار وفاق ملی و در راستای استفاده از همه افراد شایسته فارغ از قومیت و مذهب از استانداران بومی منصوب شدهاند.
افزایش استفاده از مدیران خانم در دولت دکتر پزشکیان
رئیس جمهور با اشاره به اینکه تعداد مدیران خانم در دولت چهاردهم بیش از همه دولتهای دیگر است، اظهار داشت: این روند با انتصاب فرمانداران از میان بانوان توانمند همچنان ادامه دارد که این دستاوردها بدون مساعدت و پشتیبانی مقام معظم رهبری ممکن نبود.
مجری: بحث ناترازی انرژی به نظر میآید در حال حاضر به یکی از چالشهای جدی کشور تبدیل شده است. گاز، نفت گاز، بنزینی که خیلی حرف و حدیث پشت سرش است، علیرغم اینکه شما و وزرا تأکید کرده و گفته بودید که با قیمت بنزین کاری نخواهید داشت، اما زمزمههایی که به گوش میرسد این نگرانی را برای مردم ایجاد کرده که اگر افزایش قیمت بنزین اتفاق بیفتد، نسبت به سوابقی هم که در ذهن داریم با توجه به افزایش قیمت سوخت، باز هم یک اقتصاد پیشبینیناپذیری خواهیم داشت و تورم افسار گسیختهای که الان هم هست، شاید نرخش بالاتر برود. خیلی واضح بگویید مجلس میگوید در بودجه افزایش قیمت نیامده و اجازه نخواهد داد در 1404 بنزین گران شود. مجلس تأکید میکند به واردات بنزین در سال 1404 نیز هیچ ارزی اختصاص نخواهد داد؛ آیا بنزین گران میشود؟
رئیس جمهور: وقتی ارز اختصاص ندهند باید از یک جایی جبران شود دیگر.
اولاً خوشحالم از اینکه صریح سوال میکنید و من صریح جواب شما را میدهم، همانطوری که گفتم صادقانه با مردم عزیزمان صحبت خواهم کرد. واقعیت این است که ما با ناترازیهای بسیار بدی مواجه هستیم. ناترازی گاز، برق، انرژی و آب، پول و محیط زیست داریم و همه آن در حدی هستند که ممکن است به بحران تبدیل شوند، همان وضعیتی که اتفاق افتاد و مجبور شدیم بگوییم روزانه 2 ساعت برق قطع شود.
در تابستان که ما نبودیم، برق کارخانهها را قطع کرده بودند. تولید قرار بود امسال افزایش پیدا کند، اما نه تنها افزایش پیدا نکرد، بلکه مقداری هم با مشکل مواجه شد. واقعیت این است که نیروگاههای ما کفاف نیازهای ما را نمیدهد، به اضافه اینکه برقی که در کشور داریم و مصرف میکنیم به عنوان سرانه چند برابر انگلستان، کانادا و آلمان است. یعنی ما برق کم داریم و چند برابر هم بیشتر از کسانی که برق دارند، مصرف میکنیم.
من در دوران وزارت سفرهای زیادی به کشورهای مختلف داشتم، شما آنجا لوستر نمیبینید. حتی در هتلهای لاکچری بروید، هر کاری کنید نور را نمیتوانید آنقدر زیاد کنید. ولی ما راحت در یک اتاق چند تا لوستر گذاشتیم و کلی چراغ روشن میکنیم در صورتی که میتوانیم این کار را نکنیم.
نتیجه این است که ما الان نیازمان با توان تولیدمان همخوانی ندارد.
ذخایر نفت و گاز و گازوئیل و سوخت ما در نیروگاهها سال قبل در همین روزها بیش از 3 میلیارد بود و امسال یک میلیارد و خردهای است. این اگر به هفتصد میلیون متر مکعب برسد، دیگر نمیتوانیم سوخت نیروگاهها را بدهیم. من نمیتوانم طوری مدیریت کنم که در زمستان مجبور شویم گاز خانهها را قطع کنیم. اگر الان مراقبت نکنم زمستان باید گاز قطع شود. گاز قطع شد در سرما چه میشود کرد.
آیا دولت چهاردهم برنامه جامعی دارد برای حل این مشکل یا باز هم مثل سالهای قبل مقطعی این اتفاقات میافتاد تصمیمگیریهای مقطعی خواهیم داشت؟
این کارهایی که ما کردیم به نظر من که یک پزشکم اینگونه بود که برای دردها مسکن زدیم، درمان نکردیم. این روند ناترازیها در دولتهای قبلی، یک روندی است که اتفاق افتاده و الان رسیده به جایی که بحرانی شده است.
قبلاً مسکن میزدند و یک اتفاقی میافتاد. از یک جایی قطع میکردند به جای دیگری میزدند و کارهایی میکردند. الان چاههای نفت را که باید به آنها گاز تزریق کنیم، داریم از آنها گاز میکشیم. معنیاش این است که دیگر نمیتوانیم آن نفتی که در آن وجود دارد استخراج کنیم، برای اینکه قاطی میشود و برنمیگردد. باید کاری کنیم که بتوانیم به چاههای نفتمان گاز تزریق کنیم.
اگر برای نسل آینده نتوانیم مدیریت کنیم، زمین سوخته به آنها تحویل میدهیم. ما دومین کشور از نظر ذخایر گاز هستیم، از نظر نفت و گاز و منابع در دنیا جایگاه بالایی داریم، چرا باید به این وضع بیفتیم که الان افتادیم، برای اینکه درمان نکردیم و تا آمدیم دست بزنیم گفتند نه.
اگر سیستم و ساختاری درست عمل نمیکند آیا باید مداخله و درمان کرد یا باید مسکن زد؟!
چه کار میخواهید بکنید؟
الان با کارهایی که انجام دادیم، گروه اقتصادی دولت متشکل از وزیر اقتصاد، معاون برنامه و بودجه، رئیس بانک مرکزی، آقای دکتر طیبنیا به عنوان مشاور عالی رئیس جمهور با اساتید دانشگاهها و اقتصاددانها، جلساتی گذاشتند، به چند برنامه رسیدند که برای تغییر روند اقتصادی کشور باید به این چند عنوان و برنامه توجه کنیم؛
یکی بحث رشد سرمایهگذاری و تولید، دوم، بحث ناترازیها و ثبات اقتصادی، سوم بحث معیشت مردم و ثبات در امنیت غذایی که باید وجود داشته باشد، چهارم بحث ناترازیهاست که باید درمان شود و پنجم برنامههای اولویتدار صنایع یا کارهایی که پیشران اقتصاد و تولیداند. این 5 مورد را اینها در آوردند و 25 زیرمجموعه و زیربرنامه درآورند و در بعضی جاها به یک مفهوم و یا برنامه مشترک با کارشناسان رسیدند. داریم روی این کار میکنیم، ما نهایتاً باید مشکل ناترازیها را باید حل کنیم، اگر حل نکنیم روزی به جایی میرسیم که نمیشود کاری کرد.
بنزین را گران میکنید؟
ناترازی یک مجموعه است. نوعی که باید با آن برخورد کنیم، مهم است. ما الان پول بازنشستهها، گندمکار، حقوق پرسنل را نمیتوانیم بدهیم. 4 میلیارد میدهیم به بنزین با قیمت گران وارد میکنیم و به قیمت 1500 یا 3 هزار تومان میفروشیم، باید همچنان این کار را بکنیم؟
هیچ کارشناسی در ایران و یا در دنیا این روند را قبول ندارد. درمان میخواهد، این درمان را چگونه باید انجام داد؟!
اینجا باید برگردیم به محور چهارم آن برنامه که گفتم، باید با نگاه به معیشت مردم و زندگی و خورد و خوراک و زندگی مردم این مداخله انجام شود. هر مداخلهای بخواهیم انجام دهیم باید آن فشار و یا تورمی که شما فکر میکنید بر مردم وارد میشود، جلوی آن را بگیریم.
چطوری بنزین را گران کنیم و تورم ایجاد نکند؟
الان کل اعتبار و یا ارزی که ما مثلاً به دانشگاهها میدهیم چقدر باشد خوب است، 2 میلیارد دلار، حتی شاید 1. 5 میلیارد دلار، دانشگاهی که آینده مملکت و جوانان ما و فردای ما را میسازد.
الان در کشور امارات فقط برای هوش مصنوعی 6 میلیارد دلار پول گذاشتند، ما برای مجموع دانشگاهها 2 میلیارد لار گذاشتیم. چگونه میخواهیم آینده را در رقابت علمی و فنی و عقب نمانیم.
وقتی به بنزین دلار میدهیم و وارد میکنیم کسری بودجه ایجاد میشود و کسری تورم میآورد و به اقشار پایین جامعه صدمه میزند. تورم از جیب مردم و محرومین و کارمندان پول برداشتن است وقتی این کار را میکنیم به آنها فشار میآوریم که نباید بیاوریم.
این که چگونه باید عمل کنیم، کارشناسان بحث میکنند و زمانی که روش پیدا شد به مردم از طریق صداوسیما واقعیت را میگوییم. دیروز در مجلس هم با عدد و رقم واقعیتها را گفتیم. با عدد و رقم که نمیتوان دعوا کرد! این واقعیت است و با این اعداد شما بگویید چه کنیم؟ چرا کارخانهها را نمیتوانیم برق بدهیم؟ با این همه منابع به کجا رسیدیم که این طور شد؟ غیر از این است که فقط مُسکن زدیم و آرام کردیم؟ ولی واقعیت را حل نکردیم؟ اگر کارخانه کار نکند نمیتوانیم مالیات را بگیریم و بعد باید باز پول چاپ کنیم و وارد بازار کنیم و این تورم زا است. 5 سال است که تورم 40 درصد را داشتیم و این فاجعه است.
در دو ماهه پاییز تورم نقطه به نقطه عددی ثبت کرده است که از بهمن 1402 به این سو تکرار نشده بود و به تورم نقطه به نقطه 32. 5 درصدی رسیده ایم
کل تورم ما الان 33 درصد است و تا آخر سال هم در همین محدوده بر اساس نظرها و آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار خواهد ماند. احتمالا شما تورم در یک کالا را دیده اید.
شما قبول نمیکنید که هفته به هفته قیمت کالاها پیدا میکند؟
قرار بود به ما برای نهادهها و کالاهای اساسی تا آخر سال 15 میلیارد دلار بدهند کل پولی که تا پایان سال میتوانیم به دست بیاوریم 12 میلیارد دلار است و 5 میلیارد هم پیش خرید کردهاند الان باید هم آن 5 میلیارد را بدهیم و هم سه میلیارد کسری را. حالا ما از مقام معظم رهبری استجازه گرفتهایم که از صندوق توسعه برداریم و برای این مدت مشکل را حل کنیم و نگذاریم که قیمت بالاتر برود چون منابعی نداریم.
اجازه برداشت از صندوق هم همان مُسکن است. برای سال آینده آنچه که در بودجه دیدهاند کل پولی که به دست دولت خواهد رسید 12 میلیارد دلار است اما پولی که در سوخت و انرژی و گاز و آب و برق و اینها مصرف میکنیم 150 میلیارد دلار است، کدام عاقلی این کار را میکند که ما میکنیم؟
باید بپذیریم کارشناسان و متخصصین ما برای این مساله راه حل پیدا کنند و بعد باید بپذیریم کاری کنیم که اقشار متوسط و پایین مشکل پیدا نکنند و مشکل را حل کنیم.
دیروز آقای همتی در صداوسیما گفتگو کرد. پیشنهاد میدهم صداوسیما از متخصصین و اقتصاددانان و دانشگاهیان دعوت کند واقعیتها را بگویند هر کسی میتواند این ناترازیها را در آب و انرژی و برق و گاز و پول حل کند، بیاید کمک کند آن را حل کنیم.
موضوع معیشت مردم را تحت فشار قرار داده است در برنامه هفتم هم آمده است که تورم باید در سال پایانی تک رقمی بشود، در بودجه سال آینده پیش بینی شده که تورم به 30 درصد برسد، برنامه دولت برای تک رقمی کردن تورم چیست؟
بستههایی که خدمت شما عرض کردم بستههایی است که نظرات کارشناسی از مرکز پژوهشها و کارشناسان برنامه بودجه و اساتیدی که بیرون از دستگاهها بودهاند را جمع آوری کرده اند. اینها در نگاه اول اینای تمها را استخراج کردهاند و روی این موارد برنامه ریزی میکنیم که ببینیم چطور میتوانیم ناترازیها را در اقتصاد و تورم را در دخل و خرج دولت حل کنیم و بعد سرمایهگذاری و تولید و مهمتر از همه این که چه کنیم که مردم در معیشت و زندگی مشکلی پیدا نکنند.
قدرت خرید مردم ما در سال 90 بیش از 70 میلیون تومان بوده است که الان 20 میلیون کاهش یافته است و اگر همین راه را برویم روز به روز بدتر میشود، باید درمان شود، دانشگاهیان و کارشناسان میتوانند برای درمان کمک کنند و باید با مردم گفتگو کنیم تا بتوانیم درمانی که برای ماندگاری کشور و عزت و سربلندی کشور است بتوانیم انجام دهیم.
یعنی به برنامه و راهکاری نرسیدید؟
به اهداف رسیده ایم.
حمایت معیشتی از اقشار آسیبپذیر جامعه چگونه صورت میگیرد؟
فعلا قرار شده است که دکتر عارف جلوی روند قبلی را بگیرد. ما برای خرید گندم پولی نداشتیم مجبور شدیم از مقام معظم رهبری اجازه بگیریم و از صندوق بر خلاف قانون منابع لازم را برداریم تا پول گندم کار را بدهیم. در قانون 160 هزار میلیارد برای پرداخت به گندم کاران بودجه مصوب شده بود در حالی که ما 220 هزار میلیارد نیاز داشتیم، علاوه بر این باید قانون را اصلاح میکردیم که از گندم کاران گندم را بخریم. واقعیت با عدد و رقمی که نوشته شده بود همخوانی نداشت. برای اضافه کاری شبانه به پرستاران هر ساعت 25 هزار تومان میدهند، چه کسی برای این مبلغ کار میکند؟ پرستاران حق داشتند که اعتراض میکردند، ما با کلی بحث، مُسکنی زدیم و اضافه کاری را به هشتاد هزار تومان در ساعت افزایش دادیم. منابع آن را از جایی تأمین کردهایم که بدهیم اما با این کارها، مساله درست نمیشود. این که چگونه این ناترازی را میتوان حل کرد موضوع سادهای نیست. باید اول اجماعی بین کارشناسان ایجاد شود بعد با مردم گفتگو کنیم و کارشناسان با مردم حرف بزنند. باید مردم را مطمئن کنیم که نخواهیم گذاشت ازنظر معیشتی و زندگی روزمره مشکل پیدا کنند تا بتوانیم اجرا کنیم وگرنه اگر مداخلهای کنیم که مردم مشکل پیدا کنیم از نظر علمی و از نظر من که مدیریت میکنم غیرقابل قبول است و این کار را هم نخواهیم کرد.
برنامه شما برای غول درآمدخوار خانوار، یعنی مسکن چیست؟ گفته میشود میانگین حدود 42. 4 درصد از درآمد خانوار در مسکن هزینه میشود.
اگر یک نفر حقوق خود را خرج نکند و نگه دارد شاید سی سال دیگر بتواند به خانه برسد. این همان حرفی است که گفته ام.
اگر میخواهیم این مشکل را حل کنیم باید باید بپذیریم که کارشناسان نظر دهند و بعد با آنها همراهی کنیم. اگر آن مبلغی که برای یارانهها و سوخت و گاز و برق و آب میدهیم را تبدیل به ریال کنیم سرانه هر نفر90 میلیون تومان میشود. ما اکنون این پول را میدهیم ولی هیچ چیزی به هیچ کسی نمیرسد، اگر بتوانیم این را مدیریت کنیم و بتوانیم مراقبت کنیم! باید برای این کار نقشه راه نوشته شود که چکار کنیم که صدمات و عوارضش ایجاد نشود ولی برکاتش به جامعه برسد، این طور نیست که نسخه اش به این سادگی باشد.
شما میگویید کارشناسان بیایند و برنامه ریزی کند کی این اتفاق خواهد افتاد؟ و کی بازار مسکن درست میشود؟ کی گرانی تمام میشود؟ کی تورم کنترل شود و همه اینها برای مردم مبهم است.
ما وعده داده بودیم یک میلیون مسکن بسازیم؟ چرا نشد؟ چرا با مردم صادقانه صحبت نمیکنیم، هر آدمی که مدعی است میتواند بسم الله! بیاید و بگوید و ما نوکری اش را میکنیم. 800 هزار نفر برای مسکن ثبت نام کرده اند، 400 هزار نفر وام گرفته اند، این وام با آنچه که باید بسازند بالای هزار همت نیاز دارد. از کجا میخواهند بیاورند؟ آن وقت این طور هزینهها را هدر میدهیم. الان من از پشت تریبون به مردم وعدههای غیرواقعی و غیرصادقانه بدهیم فردا هم نتوانم عمل کنم، آنچنان که عمری از این وعدهها دادیم و نشد. اگر نظرات کارشناسان را بپذیریم، در عرض همین چهار سال میتوانیم خیلی از مشکلات را اصلاح کنیم به شرط این که اول خودمان را در دولت اصلاح کنیم و بعد مردم باور کنند که میخواهیم به آنها خدمت کنیم. ما نمیخواهیم برای خودمان کاری کنیم بلکه قصد خدمت برای مردم را داریم ولی باید واقعیتها را بپذیریم و این که کارشناسان وقتی نظر دادند با آنها همراهی کنیم. تلاش میکنیم این مشکلات رفع بشود. نه این که وعده دهیم امسال یا سال آینده. یک عمری است از این حرفها زدهایم و وعده دادهایم ولی هیچ اتفاقی نیفتاده.
آیا این گرانیها از جمله در لبنیات، خودرو و نان از دوره قبل برنامه ریزی شده است؟
اصلا پولی در کار نیست، چقدر پول باید میدادند؟ 15 میلیارد دلار! 5 میلیارد هم پول پیشخور کرده اند، چقدر داده اند؟ 12 میلیارد آن هم تا آخر سال. از جای دیگری پول برداشتهاند به جای دیگری دادهاند که باید پول آنها را بدهیم، از پول شرکتها برداشتهاند پیش خور کرده اند. الان عددی که ما میتوانیم درآمد داشته باشیم 12 میلیارد دلار است، یکی بگوید این مبلغ 20 میلیارد است و دروغ میگویید! تازه ما این را با اجازه 15 میلیارد دلار کردیم. ولی اینها مُسکن است، سال آینده درآمد ما اگر اتفاقی نیفتد و ترامپ که آمده کاری نکند 12 میلیارد است. اما ما میتوانیم مشکل را حل کنیم.
در برنامه توسعه گفتهاند که باید به ساخت 5 میلیون مسکن برسیم، بحث حقوقها هم شد واقعا با این حقوقها نباید مردم به خرید منزل فکر کنند. افزایش حقوقها در بودجه سال آینده 20 درصد است.
در برنامه توسعه گفتهاند که باید به ساخت 5 میلیون مسکن برسیم، بحث حقوقها هم شد واقعا با این حقوقها نباید مردم به خرید منزل فکر کنند. افزایش حقوقها در بودجه سال آینده 20 درصد است.
20 تا 40 درصد
با توجه به تورمی که داریم؟
تورم هم 34 درصد است. ما با ناترازی مواجه ایم، ما اگر ناترازیها را مدیریت کنیم میتوانیم بر مشکلات غلبه کنیم، عددی که در یارانهها سرانه اش برای هر نفر 90 میلیون است را حتی اگر 20 میلیون تومان هم برای هر فرد ایرانی در نظر بگیریم چه اتفاقی میافتد؟ ما همه این مشکلات را میتوانیم حل کنیم به شرط این که اولا صادقانه عدد و رقمها را بگوییم و بعد وعده ندهیم که یک میلیون مسکن میسازیم و نسازیم. چرا نساختیم؟ الان پول پرستاران و پاداش بازنشستهها را نتوانستهایم بدهیم تلاش میکنیم منابع ایجاد کنیم، قانون مصوب کرده حدود 20 هزار میلیارد تومان است اما نیاز اینها 70 هزار میلیارد تومان است.
این گرانیهای همزمان با شروع به کار دولت چهاردهم از قبل برنامهریزی شده بود؟ از جمله، افزایش 30 درصدی قیمت لبنیات، گرانی خودروهای داخلی و صدور مجوز برای افزایش قیمت نان که همه اینها بهسرعت اتفاق افتاد؟
چقدر باید پول میدادند؟ 15 میلیارد، 5 میلیارد هم از گذشته بود. چقدر توانستیم ما درآمد کسب کنیم؟ 12 میلیارد. موضوعی که در ابتدا با آن مواجه شدیم، مشکلات ناشی از برداشتهای پیشین از منابع مالی بود. بخشی از منابع شرکتها پیشخور شده و مبالغی از شرکتها و بانکها گرفته شده بود که اکنون باید بازپرداخت شود.
عددی که اکنون برای درآمد پیشبینی میکنیم، حدود 12 میلیارد است. اگر کسی میگوید این عدد صحیح نیست و بیشتر است، باید مستندات ارائه دهد. مثلاً 20 میلیارد است و برداشتید جای دیگری هزینه کردید. ما تازه اجازه گرفتیم 12 میلیارد را 15 میلیارد کردهایم. تازه این مسکن است. تازه اگر اتفاقی نیافتد، ترامپ آمده و اگر اتفاقی نیافتد، 12 میلیارد است.
آقای دکتر چون در برنامه هفتم اشاره شده که به 5 میلیون ساخت مسکن دست پیدا کنیم، صحبت حقوقها هم شد که با این ارقام حقوقی اصلاً نباید به خرید منزل مردم فکر کنند؛ افزایش حقوقها 20 تا 40 درصد در بودجه سال آینده دیده شده است. با توجه به تورم 30 درصدی آیا جبران خواهد شد؟
مشکلاتی نظیر ناترازی در بودجه همچنان پابرجاست و ما باید این ناترازیها را مدیریت کنیم. سرانه این ناترازی را فرض کنیم صحیح نیست؛ 20 میلیون هم اگر باشد برای هر فرد ایرانی چه اتفاقی میافتد؟ ما همه این مشکلات را میتوانیم حل کنیم، به شرط اینکه صادقانه عدد و رقمها را بدهیم، نه اینکه بگوییم 1 میلیون میسازیم و نسازیم.
چرا نتوانستیم بسازیم؟ اینکه وعدهای بدهیم و فردا نتوانم و نشود اجرا کرد. الان در پاداش پرستاری و بازنشستهها به مشکل خوردیم. آن چیزی که در قانون مشخص کردند، حدود بیست و چند هزار میلیارد است، نیازی که اینها دارند بالای 70 هزار میلیارد است. باید از جایی جبران کنیم.
قرار بود اعتبار لازم برای متناسبسازی حقوق بازنشستگان از آن 1 درصدی که بر مالیات ارزش افزوده بود، در نظر گرفته شود؟
50 هزار میلیارد تومان به 75 هزار میلیارد تومان افزایش یافته است. برای جبران این افزایش، باید مبلغی معادل 25 هزار میلیارد تومان تأمین شود، که این مبلغ نشاندهنده کسری بودجه است.
پس مجبوریم الان مرحله به مرحله اجرا کنیم؟
ما تلاش میکنیم تا پرداختهای لازم، از جمله پاداشها، انجام شود. برای این منظور، با اخذ مجوز از مقام معظم رهبری، بخشی از منابع مالی مورد نیاز تأمین شده است. در این راستا، اقداماتی انجام دادهایم و تلاشهای فراوانی صورت گرفته است. با این حال، واقعیت این است که مشکلات مالی همچنان وجود دارند و شرایط موجود نیازمند مدیریت دقیق و مستمر است.
اگر نتوانیم برنامهریزی دقیقی انجام دهیم، فردا با مشکلات بسیار بزرگتری مواجه خواهیم شد. ما توان درمان این مشکلات را داریم و این کار را خواهیم کرد. همچنین، با مردم گفتگو خواهیم کرد و تلاش میکنیم عدالت در جامعه را محقق کنیم.
نباید اینگونه باشد که من، با منزل و امکانات بیشتر، از یارانه سوخت، برق، گاز و نفت بهره بیشتری ببرم، در حالی که فردی که در روستا یا حاشیه تهران زندگی میکند و یک کارمند است، تنها یکصدم من از این منابع استفاده کند.
مثلاً بر اساس آمار، منطقه یک و دو تهران به اندازه کل مناطق دیگر از گاز استفاده میکنند. این موضوع نشاندهنده نابرابری در بهرهمندی از منابع است. کسی که امکانات بیشتری دارد، مصرف بیشتری میکند و کسی که در مناطق کمبرخوردار زندگی میکند، در مضیقه بیشتری است. بنابراین، ما باید در این زمینه بازنگری کنیم و به سمت توزیع عادلانهتر حرکت کنیم.
اگر ما بخواهیم به سیاستهای فعلی ادامه دهیم، باید این سؤال را از خودمان بپرسیم: چرا منابع را بهصورت مساوی و بدون توجه به مصرف واقعی توزیع کنیم؟ مثلاً فردی که استخر شخصی دارد و از گاز دولتی برای گرمکردن آن استفاده میکند، چرا باید یارانه گاز دریافت کند؟ این اصلاً منطقی نیست.
باید با مردم صادقانه صحبت کنیم. زمانی که مردم متوجه شوند این یارانهها به شکلی عادلانه توزیع میشوند، آن را میپذیرند. فردی که درآمد کافی دارد و میتواند هزینه مصرف خود را بپردازد. چرا باید از منابع عمومی یارانه بگیرد؟
در هیچ جای دنیا چنین چیزی معمول نیست که منابع انرژی یارانهای به افراد مرفه داده شود، در حالیکه اقشار کمدرآمد روزبهروز تحت فشار بیشتری قرار میگیرند. این ناعادلانه است و باید اصلاح شود.
دولت چهاردهم همزمان با آغاز به کار خود با تنشهای شدید منطقهای روبهرو شد. مسایل غزه را همچنان داشتیم. این تنشها به لبنان کشیده شد و شاهد اتفاقات ناگواری برای فرماندهان مقاومت بودیم، ازجمله ترور جناب اسماعیل هنیه در تهران. این حوادث در ادامه به سوریه سرایت کرد. پس از اعلام توافق آتشبس در لبنان، به نظر میرسد که شیطنتها به سمت دیگری از منطقه معطوف شده است و حالا در سوریه با فعالیتهای تروریستی مواجه هستیم. ما مطلعیم که امروز شما رایزنیهای تلفنی گستردهای انجام دادهاید. همچنین، سیاست خارجی ایران و سفرهایی که آقای عراقچی انجام میدهد، بازتابهای گستردهای داشته است؛ ازجمله شامی که در دمشق صرف شد، نشاندهنده آرامش نسبی در این شهر بود. خیلی صریح بفرمایید آیا ایران برنامهای برای حضور نظامی مستقیم در سوریه خواهد داشت؟
آنچه از شرایط کنونی توصیف کردید، یادآور توطئههایی است که برخی از بیرون نشسته و طراحی میکردند. علت اینکه من اصلاً تصمیم گرفتم کاندیدا شوم، این بود که در نگاه اول احساس کردم باید تلاش کنم مردم را به پای صندوقهای رأی بیاورم؛ چرا که آنها تمام تلاششان را میکردند تا مردم را دلسرد کنند و در کشور جو ناامیدی و بیاعتمادی ایجاد کنند.
خوشبختانه مردم اعتماد کردند، رأی دادند و حضور گسترده و باارزشی داشتند. البته ممکن است برخی این تحلیل را نپسندند، اما تصور خارجنشنیان به گونهای بود که گویی ایران به سمت فروپاشی میرفت؛ مردم دیگر پای صندوق نمیآمدند، نارضایتی فراگیر شده بود و مشکلات متعددی به وجود آمده بود. از طرفی، ما نیز با برخی اقدامات خود، باعث نارضایتی مردم شده بودیم. طبیعتاً در چنین فضایی، مخالفان هر کاری دلشان میخواست انجام میدادند.
همان روزی که دولت ما روی کار آمد، همان شب در تهران اسماعیل هنیه را ترور کردند. باور و امیدی که در مردم ایجاد شده بود، هدف قرار گرفت؛ آنها میخواستند این امید را دوباره به ناامیدی تبدیل کنند. هدفشان این بود که اجازه ندهند ما بتوانیم در عمل مشکلات مردم را حل کنیم یا مردم باور کنند که ما برای حل مشکلاتشان آمدهایم.
در مناظرات تلویزیونی بارها گفتهام که اولین گام برای حل مشکلات، وحدت و انسجام داخلی است. ما باید در داخل کشور با هم متحد باشیم تا بتوانیم شرایط را بهبود بخشیم.
هیئت دولت را با این نگاه شکل دادیم و نگاه به قومیتها را طوری ترتیب دادیم که ایران متعلق به همه ایرانیان است، نه به یک دسته، جناح، یا تفکر خاص. هر کسی که برای این آب و خاک خدمت کند و تلاشی در جهت سربلندی ایران انجام دهد، قابل احترام بوده و دست او را میبوسیم و از آن استقبال خواهیم کرد.
ما با دنیا، بهویژه همسایگانمان، برادر هستیم. زمانی همه ما در یک نقشه قرار داشتیم، اما استعمارگران آمدند و با کشیدن خطوط مرزی ما را از هم جدا کردند و این جدایی را بهانهای برای ایجاد اختلاف کردند. اکنون نیز تلاش میکنند میان ما دشمنی و نزاع بیندازند، اما باید هوشیار باشیم و اجازه ندهیم این دعواها شکل بگیرد.
امروز با امیر قطر، نخستوزیر عراق، بشار اسد و رئیس جمهور روسیه صحبت کردم. موضوع بحث این بود که نباید به تروریستها و توطئهگران اجازه دهیم تا دوباره منطقه را به جنگ و خونریزی بکشانند. این وظیفهای است که باید با استفاده از دیپلماسی و هماهنگی با کشورهای همسایه انجام دهیم.
ما با کشورهای مسلمان و دیگر همسایگانمان برادر هستیم. تمامیت ارضی همه کشورها برای ما محترم است و نباید به هیچ بهانهای به آن تعرض شود. هر کاری که از دستمان برآید برای ایجاد امنیت، آرامش و مقابله با تروریستها انجام خواهیم داد و این تلاشها را با کشورهای همسایه، برادر و دوستانمان هماهنگ خواهیم کرد.