پایگاه اطلاع رسانی دکتر پزشکیان – روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «لایحه بودجه ۱۴۰۴ را چطور می‌نویسید آقای رئیس جمهور؟» به قلم غلامرضا بنی اسدی این گونه آورده است:
دکتر مسعود پزشکیان رئیس جمهوری اسلامی ایران بخشنامه تهیه و تدوین لایحه بودجه ۱۴۰۴ کل کشور را به دستگاه‌های اجرایی ابلاغ کرد. این، خبری است که روی خروجی خبرگزاری‌ها رفته است. خبر این گونه کامل شده است که بخشنامه بودجه سال ۱۴۰۴ کشور ۷ پیوست دارد که شامل برنامه زمان‌بندی تهیه و تنظیم لایحه برنامه و بودجه سال ۱۴۰۴ به‌صورت دومرحله‌ای، ضوابط مالی تهیه و تنظیم لایحه برنامه و بودجه سال ۱۴۰۴، دستورالعمل و فرم‌های تهیه و تدوین بودجه دستگاه‌های اجرایی، دستورالعمل بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد و برنامه عملیاتی سالانه، دستورالعمل تهیه و تنظیم بودجه شرکت‌های دولتی، بانک‌ها و مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، دستورالعمل غربالگری طرح‌ها و پروژه‌های تملک دارایی‌های سرمایه‌ای و دستورالعمل تنظیم پیوست تسهیلات بانکی و هزینه‌های فرابودجه‌ای است. اما مهمتر از ابلاغ و تعریفِ بخشنامه، این است که اولین بودجه تدوینی توسط دولت پزشکیان نشانگر نگاه واقعی او به جامعه باشد. دیدگاه‌های سیاسی- اجتماعی- فرهنگی و به ویژه اقتصادی با بودجه رابطه عملیاتی دارد. چراکه هر برنامه‌ای اگر پیوستِ بودجه‌ای نداشته باشد، نقشِ ایوان و دفتر است. آنچه درعمل محقق می‌شود بستگی به تک تک ریال‌های بودجه دارد. پس آقای رئیس‌جمهور از همین اول باید برنامه را جوری تمشیت کند که نتیجه فوری آن در سفره معاش مردم دیده شود. البته به معاد مردم هم باید نظر داشته باشد. این دوگانه هم اقتضا می‌کند بودجه را کاربردی و ناظر به کارکردِ عینی و عملی تدوین کند. جایگاه‌هایی که نیاز اولویت‌دار زندگی مردم را برآورده می‌کنند حتما باید در صدر فهرست هم باشند اما تشکیلات و ساختار‌های شخص محوری که ردیف بودجه دارند اما هیچ کاری از ملک و ملت را ردیف نمی‌کنند اگر نمی‌شود- فعلا- به قلم قرمز حذف کرد، لااقل با فریز بودجه مواجه شوند. نگاهی به فهرست بلند بالای مجموعه‌هایی که از بودجه ارتزاق می‌کنند، به ما می‌گوید برخی‌ها بود و نبودشان برای مردم یکی است و برخی هم نبودشان بهتر از بودشان است حتی اگر ریالی بودجه نگیرند. مجموعه‌هایی که تربیت یافتگانش زبان به تکفیر و تهدید و تحدیدِ حقوق مردم دارند و صرفا برای فلان جریان، یار تربیت می‌کنند چرا باید در بودجه عمومی سهم داشته باشند؟ با تاسف سال افزون هم بوده است این بودجه اختصاصی. برخی ساختارهایی که ذاتشان موقت و ناظر به موضوعات خاص است چرا با بودجه ملی ادامه حیات می‌دهند؟ نمی‌خواهم اسم ببرم که دیگران گفته و دلسوزان ملک و ملت و انقلاب، بارها نوشته‌اند و گفته‌اند. دیگران کمتر شنیدند اما توقع از دولت پزشکیان شنیدن و خواندن و به عمل درآوردن است. اتفاقا برخی از مجموعه‌ها کارکردی جز وحدت شکنی و وفاق سوزی ندارند. اتفاق را خلاف مشی خود می‌دانند. خودبرتر بینانه، شانی برای غیرخود قائل نیستند. پربیراه نیست اگر بگوئیم دچار یک نوع نژادپرستی معرفتی هستند. چرا باید نان از سفره مردم برداشته شود تا لقمه دهان اینان پرشمار گردد؟ بگذریم اما پزشکیان نباید بگذرد بلکه باید همین اول، تکلیف بودجه و این جایگاه‌ها را روشن کند.
لازم به ذکر است انتشار دیگر مطالب از سایت ها و روزنامه ها لزوما به معنای تایید آن از سوی سایت دکتر پزشکیان نیست.
