پایگاه اطلاع رسانی دکتر پزشکیان – روزنامه جمهوری اسلامی در مطلبی با عنوان «لايحه بودجه 1404 را چطور مي‌نويسيد آقاي رئيس جمهور؟» به قلم غلامرضا بني اسدي این گونه آورده است:
دکتر مسعود پزشکيان رئيس جمهوري اسلامي ايران بخشنامه تهيه و تدوين لايحه بودجه 1404 کل کشور را به دستگاه‌هاي اجرايي ابلاغ کرد. اين، خبري است که روي خروجي خبرگزاري‌ها رفته است. خبر اين گونه کامل شده است که بخشنامه بودجه سال 1404 کشور 7 پيوست دارد که شامل برنامه زمان‌بندي تهيه و تنظيم لايحه برنامه و بودجه سال 1404 به‌صورت دومرحله‌اي، ضوابط مالي تهيه و تنظيم لايحه برنامه و بودجه سال 1404، دستورالعمل و فرم‌هاي تهيه و تدوين بودجه دستگاه‌هاي اجرايي، دستورالعمل بودجه‌ريزي مبتني بر عملکرد و برنامه عملياتي سالانه، دستورالعمل تهيه و تنظيم بودجه شرکت‌هاي دولتي، بانک‌ها و مؤسسات انتفاعي وابسته به دولت، دستورالعمل غربالگري طرح‌ها و پروژه‌هاي تملک دارايي‌هاي سرمايه‌اي و دستورالعمل تنظيم پيوست تسهيلات بانکي و هزينه‌هاي فرابودجه‌اي است. اما مهمتر از ابلاغ و تعريفِ بخشنامه، اين است که اولين بودجه تدويني توسط دولت پزشکيان نشانگر نگاه واقعي او به جامعه باشد. ديدگاه‌هاي سياسي- اجتماعي- فرهنگي و به ويژه اقتصادي با بودجه رابطه عملياتي دارد. چراکه هر برنامه‌اي اگر پيوستِ بودجه‌اي نداشته باشد، نقشِ ايوان و دفتر است. آنچه درعمل محقق مي‌شود بستگي به تک تک ريال‌هاي بودجه دارد. پس آقاي رئيس‌جمهور از همين اول بايد برنامه را جوري تمشيت کند که نتيجه فوري آن در سفره معاش مردم ديده شود. البته به معاد مردم هم بايد نظر داشته باشد. اين دوگانه هم اقتضا مي‌کند بودجه را کاربردي و ناظر به کارکردِ عيني و عملي تدوين کند. جايگاه‌هايي که نياز اولويت‌دار زندگي مردم را برآورده مي‌کنند حتما بايد در صدر فهرست هم باشند اما تشکيلات و ساختار‌هاي شخص محوري که رديف بودجه دارند اما هيچ کاري از ملک و ملت را رديف نمي‌کنند اگر نمي‌شود- فعلا- به قلم قرمز حذف کرد، لااقل با فريز بودجه مواجه شوند. نگاهي به فهرست بلند بالاي مجموعه‌هايي که از بودجه ارتزاق مي‌کنند، به ما مي‌گويد برخي‌ها بود و نبودشان براي مردم يکي است و برخي هم نبودشان بهتر از بودشان است حتي اگر ريالي بودجه نگيرند. مجموعه‌هايي که تربيت يافتگانش زبان به تکفير و تهديد و تحديدِ حقوق مردم دارند و صرفا براي فلان جريان، يار تربيت مي‌کنند چرا بايد در بودجه عمومي سهم داشته باشند؟ با تاسف سال افزون هم بوده است اين بودجه اختصاصي. برخي ساختارهايي که ذاتشان موقت و ناظر به موضوعات خاص است چرا با بودجه ملي ادامه حيات مي‌دهند؟ نمي‌خواهم اسم ببرم که ديگران گفته و دلسوزان ملک و ملت و انقلاب، بارها نوشته‌اند و گفته‌اند. ديگران کمتر شنيدند اما توقع از دولت پزشکيان شنيدن و خواندن و به عمل درآوردن است. اتفاقا برخي از مجموعه‌ها کارکردي جز وحدت شکني و وفاق سوزي ندارند. اتفاق را خلاف مشي خود مي‌دانند. خودبرتر بينانه، شاني براي غيرخود قائل نيستند. پربيراه نيست اگر بگوئيم دچار يک نوع نژادپرستي معرفتي هستند. چرا بايد نان از سفره مردم برداشته شود تا لقمه دهان اينان پرشمار گردد؟ بگذريم اما پزشکيان نبايد بگذرد بلکه بايد همين اول، تکليف بودجه و اين جايگاه‌ها را روشن کند.
لازم به ذکر است انتشار دیگر مطالب از سایت ها و روزنامه ها لزوما به معنای تایید آن از سوی سایت دکتر پزشکیان نیست.
