دود و آتش و خون؛ هفته کارگر امسال، با غم کارگران درگذشته در انفجار بندر شهید رجایی، هم‌زمان شده است. همه در هرجایی، چه دور و چه نزدیک، پشت لبخندها، یاد آنها هستند. دکتر مسعود پزشکیان، در همۀ جلسات و برنامه‌های این هفته، از آنان یاد کرده است.
به قلم خبرنگار پایگاه اطلاع‌رسانی دکتر مسعود پزشکیان، امروز دوباره هوای تهران سرد شده و باران آرام به شیشه‌های ماشین می‌خورد. صبح چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت است و برای خبر گرفتن از جلسه هیئت‌دولت می‌روم؛ وارد سالن که می‌شوم رئیس‌جمهور صحبت‌هایش را آغاز کرده است.
جلسه هیئت دولت امروز با حال و هوایی متفاوت برگزار می‌شود. رئیس‌جمهور، هنوز داغ حادثه بندر شهید رجایی بر دلش سنگینی می‌کند. سخنانش را با تسلیت به خانواده‌های جانباختگان این فاجعه شروع می‌کند. او از تلاش‌های شبانه‌روزی نیروهای امدادی و هلال احمر که فداکارانه پا به میدان گذاشته‌اند، قدردانی و تأکید می‌کند که هرچه سریعتر خسارت‌های مالی و جانی مردم و شرکت‌ها جبران شود. دکتر پزشکیان به اهمیت کارگران واقف است و آنها را ستون فقرات اقتصاد کشور می‌داند؛ «کارگر عزت این سرزمین است. اگر چرخ تولید می‌چرخد، به دستان پینه‌بسته و قلب‌های پرامید آنهاست.» او از وزرای کار، صمت و اقتصاد خواست تا طرح‌های حمایت از حقوق کارگران، بهبود شرایط کاری و تأمین سلامت محیط کار را با جدیت پیگیری کنند.
از ساختمان هیئت دولت بیرون می‌آیم. باران شدیدتر شده و باز طوفان آغاز شده است. همراه کاروان رئیس‌جمهور به سمت سالن آزادی حرکت می‌کنیم، جایی که «همایش ملی امتنان از کارگران نخبه و نمونه» برگزار می‌شود. در راهروهای سالن، صدای موسیقی می‌پیچد. «ایران، هنگام کار است، برخیز و ببین…»؛ شعری از ملک‌الشعرای بهار است که امسال، شعار هفته کارگر شده است. وارد سالن می‌شویم؛ سه رنگ پرچم ایران در دستان جمعیت پرشوری از کارگران است و در سالن چشم‌نوازی می‌کند. اشتیاق ما را در بر می‌گیرد. کارگران از سراسر کشور با چشمان پرامید و لبخندهایی که خستگی روزگار و غم بندرعباس را پنهان می‌کند، منتظر ورود رئیس‌جمهور هستند. چهره‌هایشان پر از غرور است؛ امروز روز آنهاست. پیش از ورود رئیس‌جمهور، بیش از یک ربع، کارگران به یاد و احترام همکاران درگذشته‌شان در بندر شهید رجایی، ایستادند و سنج و دمام عزا، نواخته شد.
دکتر پزشکیان، در میان شور و اشتیاق کارگران وارد سالن شد. چند دقیقه او را ایستاده تشویق کردند. بعد از سخنرانی جمعی از مدیران و نمایندگان کارگران، تقدیر از کارگران نخبه و نمونه انجام شد. با هر توضیحی که مجری برنامه از اختراعات یا نوآوری‌های کارگران می‌گفت، رئیس‌جمهور بیشتر به وجد می‌آمد و می‌شد این را از چهره‌اش دریافت. پس از آن زمان سخنرانی دکتر پزشکیان شد؛ پیش از هر چیز، بار دیگر به حادثه بندر شهید رجایی اشاره کرد و گفت: «ما قول داده‌ایم که مشکلات خانواده‌های جانباختگان را مثل حادثه طبس پیگیری کنیم. بیمه‌ها خسارت‌ها را جبران خواهند کرد و هیچ خانواده‌ای را تنها نمی‌گذاریم.» دوباره موجی از تشویق‌ها سالن را دربرگرفت. از سالن بیرون می‌آیم و آسمان تهران را نگاه می‌کنم. طوفان تمام شده، ابرها کنار رفته‌اند و خورشید کم‌کم سرک می‌کشد؛ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْرًا، قطعاً پس از هر سختی، آسانی است؛ جهان به کام ما برآید، آمین شب فراق ما سرآید، آمین.
