شاید تعجب کنید که در گوشه و کنار میهن عزیزمان، هنوز دانش‌آموزانی هستند که از امکانات رفاهی و آموزشی محروم هستند. اما این حقیقت تلخ وجود دارد که علی‌رغم تلاش‌های دست‌اندرکاران ساخت مدارس، هنوز هم این کاستی‌ها خصوصا در استان‌های کم‌برخوردار وجود دارد. دانش‌آموزانی درس را در چادر، کپر و در شرایط بهتر در کانکس فرا می‌گیرند.
به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی دکتر مسعود پزشکیان به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مدرسه کپری روستای دره خزینه، در جنوب غربی استان لرستان، از توابع شهرستان پل‌دختر، نمونه‌ای از این محرومیت‌هاست. مدرسه‌ای که نه از سیستم گرمایش و سرمایش برخوردار است، و نه نور کافی. تنها چند میز و نیمکت و سنگ‌های خشکه‌چین‌شده با ارتفاع یک متر و حصیری که سقف مدرسه است و اینها جز به همت آقا معلم دلسوز و مهربان، گودرز میرزایی، که اتفاقا خود از اهالی همین روستای عشایری است میسر نمی‌شد. با وجود کمبودها با عشق و امید به بچه‌های سه پایه ابتدایی به طور متناوب درس می‌آموزد. امیدواریم در آینده‌ای نه چندان دور با احداث مدرسه‌ای ایمن و امن و با نشاط برای دانش‌آموزان این روستا و سایر مناطق محروم در جهت توسعه عدالت آموزشی گامی بلند برداشته شود.
